9. Lata 1980-1990
• "medalowy deszcz"

Budowa zbiornika wodnego w Szałem dobiegała końca. Nowy Zarząd przystąpił do wytyczania toru wioślarskiego oraz budowy przystani. Powstanie ośrodka sportów wodnych w niedalekiej odległości od miasta gwarantowało możliwość systematycznych treningów i długofalowego szkolenia. Po zalaniu w roku 1980 zbiornika, wytyczono tor wioślarski i przystąpiono do budowy przystani wg projektu Ryszarda Cierniaka. Przy wydatnej pomocy sympatyków wioślarstwa, działaczy, życzliwości wojewódzkich i miejskich władz administracyjnych i sportowych, a szczególnie osobistemu zaangażowaniu się w przedsięwzięcie ówczesnego Dyrektora Wydziału Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki UW Jerzego Heinzego udało się uzyskać dotacje finansowe i prace posuwały się szybko.

Zmiany końca lat osiemdziesiątych zahamowały tempo prac, opadło zainteresowanie i ukończono wprawdzie obiekt przystani, jednak na pełne jej wyposażenie zabrakło środków.

W roku 1981 zorganizowano w Szałem pierwsze ogólnopolskie zawody kajakowe oraz Centralne Regaty Kwalifikacyjne seniorów do kadry narodowej. W roku 1984 podpisane zostaje porozumienie między Polskim Związkiem Towarzystw Wioślarskich a Prezydentem Miasta Kalisza o organizacji Międzynarodowych Regat Wioślarskich o Puchar Prezydenta Miasta. Cykl regat miał się zakończyć 1994 roku, w stulecia KTW. Odstąpiono od tej idei w 1989 r.

W 1982 roku od były się w Szałem pierwsze w historii Kalisza Mistrzostwa Polski Juniorów starszych i Ogólnopolska Spartakiada Młodzieży, czyli Mistrzostwa Polski juniorów młodszych. Startowało ponad 1000 zawodników z całej Polski, a osada KTW zdobyła srebrny medal w czwórce ze sternikiem. Regaty oglądało blisko 15 tys. widzów, a fachowcy wysoko ocenili przygotowanie toru i organizację zawodów.

W 1984 roku odbyły się Międzynarodowe Regaty Juniorów starszych o Puchar Prezydenta Miasta Kalisza. W regatach tych, oprócz czołówki krajowej startowały osady z NRD i RFN, Berlina Zachodniego, Węgier, Rumunii, Czechosłowacji, Egiptu. KTW prowadziło sportową wymianę osad wioślarskich z Rrc Ratzeburg - Niemcy i Szkołą Mistrzostwa Sportowego w Con­stancy - Rumunia.

Powstanie nowej bazy dla sportów wodnych wymagało intensyfikacji działań szkoleniowych, aby wyłonić najbardziej utalentowaną wioślarsko i kajakarsko młodzież. W roku 1982 trenerem kajakarzy zostaje Tadeusz Skolasiński oraz Paweł Pokojowy. W 1984 roku zatrudniono trenera wioślarzy Janusza Kołodziejczyka, byłego zawodnika AZS Politechniki Wrocław i trenera Dolmelu Wrocław. Po półrocznym pobycie w Kaliszu, Kołodziejczyk przenosi się do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Płocku. Jako trenerzy pozostają Andrzej Koperski, Wiesław Janowski i Jerzy Janczewski. Dzięki pracy trenerów w nowych warunkach bazowych zaczęto uzyskiwać coraz lepsze wyniki sportowe. Wśród kajakarzy prym wodził Robert Chwiałkowski i Tomasz Kluszczyński. Pierwszy wywalczył pięć tytułów Mistrza Polski, drugi - dwa.

Wśród wioślarzy tytuły Mistrzów Polski zdobyły osady: 

1985 r. - ósemka juniorów młodszych w Bydgoszczy, 

1986 r. - ósemka juniorów starszych w Szczecinie - czwórka ze sternikiem juniorów starszych (po tym zwycięstwie wioślarze zostali powołani do zaplecza kadry narodowej)

1987 r. - ósemka juniorów starszych - Kalisz, 

1988 r. - ósemka bez sternika juniorów starszych, 

1989 r. - dwójka bez sternika juniorów starszych, - dwójka ze sternikiem juniorów starszych,

1991 r. - ósemka juniorek młodszych,

Jak wynika z tego zestawienia ostatnie dziesięciolecie to największa ilość znaczących osiągnięć sportowych. W sekcji wioślarskiej trenuje 40 zawodników (kobiety i mężczyźni), w sekcji kajakowej 25 zawodników.

W latach 1980 -1994 dwukrotnie zmieniał się Zarząd KTW. Kadencja Zarządu wybranego w roku1978 została przedłużona o dwa lata ze względu na przepisy wprowadzone podczas ogłoszenia stanu wojennego i zawieszenia działalności organizacji, towarzystw i stowarzyszeń. W roku 1984, podczas wyborów, do Zarządu weszli: Prezes - Kazimierz Gaj, Wiceprezes urzędujący - Wiesław Janowski, wiceprezes d/s sportowych ­Andrzej Koperski, wiceprezes d/s administracyjnych - Adam Walczak, wiceprezes d/s młodzieży Jerzy Raczkowski; członkowie: Józef Aleksandrzak, Sylwester Chabet, Grzegorz Chwiałkowski, Andrzej Grochowski, Tadeusz Frątczak, Henryk Kranc, Kazimierz Olejniczek, Tadeusz Pasik, Andrzej Pawlik. W maju 1989 roku w wyniku walnego zebrania wybrano urzędujące obecnie władze KTW - Prezes - Janusz Rządek, wiceprezes d/s sportowych Tadeusz Pasik, wiceprezes d/s administracyjnych Jerzy Raczkowski; członkowie: Kazimierz Olejniczek, Andrzej Pawlik, Anna Różańska, Piotr Tomaszewski, Zenon Zgarda, Wiktor Żyto, Czesław Wielkopolski. W czerwcu 1994 roku Zarząd pracuje w uszczuplonym składzie. Trzy osoby zrzekły się funkcji (Żyto, Zgarda, Różańska), dwie zmarły (T. Pasik, K. Olejniczek). W ostatnim dziesięcioleciu odeszły z szeregów KTW osoby - legendy: Władysław Żyto i Czesław Perliński. Ich droga życiowa, sportowa i trenerska a potem działaczy godna jest odrębnego wydawnictwa, co polecamy uwadze przyszłym władzom KTW. Czesław Perliński zmarł 25 stycznia 1988 roku, a Władysław Żyto 8 sierpnia 1991 roku.

W roku 1994 KTW obchodzi jubileusz stulecia swego istnienia. W styczniu 1994 roku ukonstytuował się Komitet Organizacyjny oraz Honorowy, któremu przewodzi Prezydent Miasta Kalisza Wojciech Bachor.

Znamiennym, i na uwagę zasługującym jest fakt, że niezależnie wyłoniła się grupa byłych zawodników KTW, którzy nawiązując do pięknych tradycji pragnie wprowadzić KTW na drogę dawnej świetności. Grupa działa pod kierunkiem Mistrza Polski w czwórkach bez sternika z roku 1968 - Janusza Stępnia. Jeśli wierzyć historii, przypatrując się drodze życiowej choćby Emila Sztarka, Władysława Żyty, czy Czesława Perlińskiego, to właśnie wychowankowie Kaliskiego Towarzystwa Wioślarskiego wpisywali w jego dzieje najpiękniejsze karty.