¦WIAT WEDŁUG KULISIEWICZA

 TADEUSZ KULISIEWICZ

      Urodził się 13 listopada 1899 roku w Kaliszu. Studia artystyczne rozpocz±ł w Szkole Sztuk Dekoracyjnych w Poznaniu (1922-1923), a następnie kontynuował je w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1923-1927), w pracowniach profesorów Miłosza i Mieczysława Kotarbińskich oraz Władysława Skoczylasa. Debiutował na wystawie Stowarzyszenia Artystów Grafików “Ryt” w 1926 roku Warszawie. Brał udział w licznych wystawach tej grupy. W tym samym roku po raz pierwszy wakacje spędził w Szlembarku, małej, podgórskiej miejscowo¶ci, której po¶więcił swoje cykle graficzne i rysunkowe. Pierwszy cykl drzeworytów do teki “Szlembark” powstał w latach 1928-1930. Następne to: “Bacówka” - 1932-1933, “Metody” - 1934, “Wie¶ w Gorcach” - 1935/1936 i “Rysunki szlembarskie” - 1939.

      W 1930 roku w “Salonie Garlińskiego” odbyła się pierwsza indywidualna wystawa prac artysty. Tegoż roku Kulisiewicz udał się w podróż artystyczn± do Francji i Belgii, której efektem były drzeworyty i rysunkami inspirowane francusk± rzeĽb± romańsk± i gotyck±. W latach 1933-1939 prowadził kursy rysunku w warszawskiej ASP w pracowni M. Kotarbińskiego.

      14 lutego 1933 roku ożenił się z Barbar± Suder. Kolejne podróże do Włoch, Francji i Anglii odbył w 1937 roku. W tym czasie brał udział we wszystkich ważniejszych wystawach prezentuj±cych sztukę polsk± w kraju i za granic±. Lata wojny spędził w Krakowie i Szlembarku.

      W czasie Powstania Warszawskiego spłonęły wszystkie prace artysty w jego warszawskiej pracowni. Od tej pory porzucił drzeworyt na rzecz rysunku, który stał się głównym ¶rodkiem jego artystycznej wypowiedzi. Okres powojenny twórczo¶ci rozpoczyna cykl rysunków zburzonej Warszawy zatytułowany “Warszawa 1945”.

      W 1946 roku Kulisiewicz powrócił na stałe do Warszawy, obejmuj±c stanowisko profesora w Akademii Sztuk Pięknych. Poza pobytami w Szlembarku odbył wiele podróży zagranicznych będ±cych inspiracj± do powstania nowych cykli rysunkowych. Pierwszy tworzy w 1947 roku po pobycie w Rumunii, Francji i Holandii. Kolejne to: “Rysunki z podróży po Czechosłowacji” - 1951, “Rysunki z Chin” - 1952, “Kaukaskie Kredowe Koło” - 1955, rysunki powstałe pod wrażeniem teatru B. Brechta, “Rysunki z Indii” - 1956, dwa cykle “Rysunki z Meksyku” - 1957, 1958/59, dwa cykle “Laguna wenecka” - 1958, 1961, “Rysunki z Brazylii” - 1963, ilustracje do “Matki Courage” B. Brechta - 1963. Inne cykle obok wspomnianych to: seria suchorytów z 1948 roku, cykl “Żołnierze rewolucji i pokoju” - 1950, “Bojownicy o wolno¶ć i demokrację” - 1951, “Stalowe ptaki” - 1965, cykl rysunków do “Galileusza” B. Brechta - 1966/67, “Kobieta” - 1967/68, “Pejzaże górskie” - 1968/69, ilustracje do “Godziny ¶ródziemnomorskiej” J. Parandowskiego - 1970, “Wspomnienia z podróży - Meksyk i Brazylia” - 1970, “Ludzie Indii” - 1973, “Ludzie Meksyku” - 1973, “Kobieta” - 1973/74, “Macierzyństwo” i “Matka” - 1974, “Moja historia sztuki” - 1975, “Krajobrazy spalone” - 1979-1981, “Chiny” - 1982, “Ludzie Indii, Meksyku i Brazylii” - 1982/83.

      Kulisiewicz był laureatem licznych nagród artystycznych i odznaczeń państwowych, członkiem korespondentem Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (1955), Honorowym Obywatelem Miasta Kalisza (1960) oraz członkiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych we Florencji (1965).

      Zmarł 18 sierpnia 1988 roku w Warszawie.

Hanna Jaworowicz