|
Adam Helbich |
 |
|
|
Adam Helbich |
|
|
Adam Bogumił HELBICH, lekarz, autor ponad 80 artykułów z dziedziny medycyny, przez kilkanaście lat związany z Kaliszem.
Dr A. Helbich przyjaźnił się z ojcem Adama Asnyka, któremu pomógł osiedlić się w Kaliszu. Natomiast jego córka, Cecylia była matką chrzestną przyszłego poety. Przyjaźń obu weteranów powstania listopadowego przetrwała przez lata. Kazimierz Asnyk u schyłku życia więcej czasu spędzał u doktora Helbicha, w jego majątku Konary, niż u syna Adama w Krakowie. Adam Helbich w roku 1840 przeniósł się do Warszawy. Obok wykonywania praktyki lekarskiej, dużo publikował prac z dziedziny medycyny. Był współzałożycielem i współredaktorem pierwszego w Polsce czasopisma medycznego "Tygodnik Lekarski" (1847). Wielokrotnie był prezesem Towarzystwa Lekarskiego w Warszawie, członkiem rad i stowarzyszeń lekarskich. Po uroczyście obchodzonym jubileuszu 50-lecia pracy zawodowej Adam Helbich przeniósł się do majątku rodzinnego Konary (Radomskie), gdzie leczył ludność wiejską i zajmował się pszczelarstwem. Zmarł 19 marca 1881 roku. Został pochowany na Powązkach. Opracował Jerzy Bielawski |
|
|
Twórcą i
sponsorem stron internetowych Ziemi Kaliskiej jest firma rodzinna
- Zakład Informatyki i Elektroniki MIKROSAT, |
Urodził
się 20 grudnia 1796 roku w Warszawie. Był synem Antoniego i Marianny z Mościckich. W
wieku 10 lat stracił ojca. Najpierw uczył się w szkole pijarów. Następnie w 1813 roku
rozpoczął studia medyczne, jako stypendysta miasta Warszawy. Dyplom magistra medycyny,
chirurgii położnictwa otrzymał w 1817 roku. Przez pewien czas przebywał w Berlinie i
Wiedniu. Po powrocie do kraju 3 lipca 1818 roku wstąpił do wojska polskiego jako lekarz.
W 1822 roku objął stanowisko lekarza powiatu konińskiego, a w 1827 roku, po uzyskaniu w
Berlinie stopnia doktora medycyny i chirurgii, zamieszkał w Kaliszu. W krótkim czasie
uzyskał uznanie wśród mieszkańców miasta. Jako lekarz wojskowy brał udział w
powstaniu listopadowym. W wyniku zasług został mianowany lekarzem dywizji i odznaczony
Krzyżem Virtuti Militari. Po upadku powstania wrócił do Kalisza, gdzie podjął
prywatną praktykę lekarską. Od maja 1835 roku został naczelnym lekarzem Szpitala Św.
Trójcy. 
